សំណួរ និង ចំលើយ

• ផ្នែកប្រាក់សោធន៖ នៅពេលដែលពួកគេចាស់ជរា  ឬធ្លាក់ក្នុងទុព្វលភាព ឬមរណៈភាពរបស់មេគ្រួសារដែលត្រូវទទួលបានប្រាក់សោធនជរាភាព  ឬប្រាក់សោធនទុព្វលភាព  ឬប្រាក់សោធនចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុកមានប្ដី ឬប្រពន្ធនិងកូននៅក្នុងបន្ទុកដែលមិនទាន់មានលទ្ធភាពរកប្រាក់ចំណូល។
• ធានារ៉ាប់រងហានិភ័យការងារ៖នៅពេលដែលពួកគេមានគ្រោះថ្នាក់នៅកន្លែងធ្វើការ ឬពេលធ្វើដំណើរពីលំនៅស្ថានឆ្ពោះទៅកន្លែងធ្វើការ  ឬវិលមកវិញ ដោយគ្មានវាងជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន  ឬមានជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ ពួកគេត្រូវទទួលបានតាវកាលិកដែលកើតឡើងដោយគ្រោះថ្នាក់ការងារ  ឬជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈដែលទាក់ទងនឹងការងារនោះ។
• របបថែទាំសុខភាព៖ នៅពេលដែលពួកគេមានជម្ងឺ ឬគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុ និងទទួលបានប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃក្នុងឱកាសសម្រាកមាតុភាព។
• របបនិកម្មវេលា៖ត្រូវទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីរបបនេះនៅពេលដែលពួកគេពុំមានការងារធ្វើដោយទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភក្នុងឱកាសគ្មានការងារ បណ្ដុះបណ្ដាល មុខជំនាញថ្មី ឬជួយស្វែងរកការងារធ្វើ។
• របបគ្រួសារ៖ របបនេះច្រើនតែអនុវត្តនៅពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន ហើយរដ្ឋលើកទឹកចិត្តជួយផ្ដត់ផ្គង់ដល់គ្រួសារណាដែលមានបន្ទុកកូនច្រើន។  ការលើកទឹកចិត្តនេះច្រើនតែអនុវត្តនៅលើប្រទេសជឿនលឿនដែលពុំចង់បានកូនច្រើន ក្នុងគោលបំណងធានានូវស្ថិរភាព និងស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចសង្គមតាម រយៈកំណើនប្រជាជនស្របតាមសូចនាករប្រជារាស្រ្ដ។

• តាវកាលិកជរាភាព
• តាវកាលិកទុព្វលភាព
• តាវកាលិកមរណៈភាព
• តាវកាលិកហានិភ័យការងារ
• តាវកាលិកព្យាបាលនិងថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ដ
• តាវកាលិកជម្ងឺ
• តាវកាលិកមាតុភាព
• តាវកាលិកនិកម្មវេលានិង
• តាវកាលិកគ្រួសារ។

តាវកាលិករបបសន្ដិសុខសង្គមនីមួយៗមានដូចតទៅ៖

• តាវកាលិកជរាភាព៖ផ្ដល់ជូនចំពោះអ្នកដែលបានបំពេញលក្ខខណ្ឌដើម្បីទទួលបានប្រាក់សោធនជរាភាព ឬបានបំពេញលក្ខខណ្ឌដើម្បីទទួលបានប្រាក់ សោធនកាលាទិករណ៍ដោយសារការចុះខ្សោយខាងស្មារតី និងកម្លាំងកាយ។
• តាវកាលិកមរណៈភាព៖ ផ្ដល់ជូនចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុកមានប្រពន្ធ ឬប្ដី និងកូនតាមលក្ខខណ្ឌដូចខាងក្រោម៖
  • នៅពេលសាមីជនទទួលមរណៈភាពហើយនៅក្នុងកាលបរិច្ឆេទនៃមរណៈភាពនោះ គាត់បានបំពេញលក្ខខណ្ឌដើម្បីទទួលបានសោធនជរាភាព ឬសោធនកាលាទិករណ៍ ឬសោធនទុព្វលភាព។
  • នៅពេលដែលសាមីជនកំពុងទទួលប្រាក់សោធនជរាភាព ឬសោធនកាលាទិករណ៍  ឬសោធនកាលាទិករណ៍ ហើយគាត់ទទួលមរណៈភាព។
• តាវកាលិកហានិភ័យការងារ៖ផ្ដល់ជូនចំពោះអ្នកមានគ្រោះថ្នាក់ការងារ គឺគ្រោះថ្នាក់នៅកន្លែងធ្វើការ គ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរពីលំនៅស្ថាន និងត្រលប់មកវិញ ដោយគ្មានវាងជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ។
• តាវកាលិកការថែទាំនិងព្យាបាលវេជ្ជសាស្រ្ដ៖ ផ្ដល់ជូនចំពោះការព្យាបាល និងថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ដ។
• តាវកាលិកជម្ងឺ៖ ផ្ដល់ជូនសាមីជននូវប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃក្នុងឱកាសមានជម្ងឺ ឬជួបឧបទ្ទវហេតុជាយថាភាព។
• តាវកាលិកមាតុភាព៖ផ្ដល់ជូនសាមីជននូវប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ ក្នុងឱកាសសម្រាកលំហែមាតុភាព។
• តាវកាលិកនិកម្មវេលា៖គឺជាតាវកាលិកផ្ដល់ជូនក្នុងឱកាសគ្មានការងារ មានដូចជា ប្រាក់ឧបត្ថម្ភពេលគ្មានការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈឡើងវិញ និងជួយ ស្វែងរកការងារធ្វើ។
• តាវកាលិកគ្រួសារ៖គឺជាការឧបត្ថម្ភសម្រាប់ការលើកទឹកចិត្តដល់គ្រួសារដែលមានកូនច្រើន ក្នុងគោលបំណងធានាបាននូវ ស្ថិរភាព នៃកត្តាប្រជារាស្រ្ដ និងស្ថិរភាពចំណូលគ្រួសារ។

• ការថែទាំនិងព្យាបាលមុខរបួស ដែលបណ្ដាលមកពីគ្រោះថ្នាក់ការងារ ឬគ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរឬជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ ទោះបីជាគ្រោះថ្នាក់នោះបណ្ដាលឲ្យមានការ អាក់ខានធ្វើការក្ដី ឬគ្មានក្ដី។
• ការផ្ដល់ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់គ្រោះថ្នាក់ការងារឬគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការធ្វើដំណើរ  ឬជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ ដែលបណ្ដាលឲ្យបាត់បង់ការងារជាបណ្ដោះអាសន្ន។
• ការផ្ដល់ធនលាភ(ប្រាក់សោធនបាត់បង់សមត្ថភាពផ្ដល់ជូនអស់មួយជីវិត) ឬប្រាក់វិភាជន៍(ប្រាក់បើកផ្ដាច់តែម្ដងគត់) សម្រាប់ការងារបាត់បង់សមត្ថភាពការងារ ចំពោះគ្រោះថ្នាក់ការងារ ឬគ្រោះថ្នាក់ក្នុងពេលធ្វើដំណើរ ឬជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ ដែលបណ្ដាលឲ្យ បាត់បង់សមត្ថភាពការងារជាអចិន្ដ្រៃយ៍។
• ការផ្ដល់ប្រាក់វិភាជន៍ជាសោហ៊ុយសម្រាប់បូជាសពនិងធនលាភចំពោះឧត្តរជីវីនៃជនរងគ្រោះ។
• ការសម្របសម្រួសមុខងារការអប់រំវិជ្ជាជីវៈឡើងវិញ ការចាត់ថ្នាក់ការងារឡើងវិញតាមលក្ខខណ្ឌដែលបានកំណត់។
• ការដឹកជញ្ជូនជនរងគ្រោះពីកន្លែងគ្រោះថ្នាក់ទៅកាន់កន្លែងព្យាបាលឬលំនៅស្ថាន។

• សោធនជរាភាព៖ កាលណាសាមីជនដែលមានអាយុ  ៥៥ឆ្នាំ  មានសិទ្ធិទទួលបានប្រាក់សោធនជរាភាព ប្រសិនបើជននោះបានបំពេញលក្ខខណ្ឌដូចតទៅ៖
  ក-ចុះឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជីបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមក្នុងផ្នែកប្រាក់សោធនក្នុងថេរវេលាយ៉ាងតិច២០ (ម្ភៃ) ឆ្នាំ។ខ-បានបង់ភាគទានយ៉ាងតិច ៦០ (ហុកសិប) ខែ សម្រាប់របបសន្ដិសុខសង្គមផ្នែកប្រាក់សោធនក្នុងអំឡុងពេលដប់ប្រាំឆ្នាំចុងក្រោយ គិតរហូតមកដល់ កាលបរិច្ឆេទ ដែលមានសិទ្ធិត្រូវទទួលបានប្រាក់សោធន។

• សោធនកាលាទិករណ៍៖កាលណាសាមីជនចុះខ្សោយសម្បាទាមុនអាយុ ៥៥ឆ្នាំ ទោះជាខាងស្មារតី ឬរាង្គកាយក្ដីបណ្ដាលឲ្យបាត់បង់សមត្ថភាពការងារ ដែល ទទួលបានប្រាក់ចំណូល ប៉ុន្ដែបានបំពេញលក្ខខណ្ឌដូចចំណុច១ អាចស្នើសុំប្រាក់សោធនកាលាទិករណ៍បាន។
• វិភាជន៍ជរាភាព៖ កាលណាសាមីជនមានអាយុ ៥៥ឆ្នាំ បានបង់ភាគទានផ្នែកប្រាក់សោធនតិចជាង៦០(ហុកសិប) ខែ មានសិទ្ធិទទួលវិភាជន៍ជរាភាពដែលត្រូវបើកឲ្យតែម្ដងគត់។
• សោធនទុព្វលភាព៖ កាលណាសាមីជនមានអាយុ ៥៥ឆ្នាំ មានសិទ្ទិទទួលបានប្រាក់សោធនទុព្វលភាពប្រសិនបើគាត់បានបំពេញលក្ខខណ្ឌដូចតទៅ៖
  ក-មានឈ្មោះក្នុងបញ្ជី បេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមយ៉ាងតិច ៥(ប្រាំ)ឆ្នាំខ-បានបង់ភាគទានចំនួន ៦ (ប្រាំមួយ) ខែ សម្រាប់របបសន្ដិសុខសង្គមផ្នែកប្រាក់សោធនក្នុងអំឡុងពេល ១២(ដប់ពីរ)ខែចុងក្រោយ ដោយគិតមកដល់ ថ្ងៃដែលគាត់ចាប់ផ្ដើមបាត់បង់សមត្ថភាពការងារដោយសារទុព្វលភាព

• សោធនចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុក៖ ប្រសិនបើសាមីជននៃសោធនជរាភាព ឬទុព្វលភាព ឬសោធនកាលាទិករណ៍ទទួលមរណៈភាព ឬក៏ក្នុងករណីដែល សមាជិក បេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមទទួលមរណៈភាព ហើយដែលនៅក្នុងកាលបរិច្ឆេទនៃមរណៈភាពនោះ គាត់បានបំពេញលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ការទទួលយកអត្ថប្រយោជន៍ពីសោធនជរាភាព ឬទុព្វលភាព ឬក៏បានបង់ភាគទានចំនួន១៨០(មួយរយប៉ែតសិប)ខែ សម្រាប់របបសន្ដិសុខ សង្គមផ្នែកប្រាក់សោធនរួចហើយ អ្នកសិទ្ធិវន្ដរបស់គាត់មានសិទ្ធិទទួលបាននូវ សោធនចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុក។
• វិភាជន៍ចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុក៖ ប្រសិនបើសាមីជនមិនអាចមានសិទ្ធិទទួលនូវប្រាក់សោធនទុព្វលភាព និងមិនទាន់បានបង់ភាគទានគ្រប់ចំនួន ១៨០ (មួយរយប៉ែតសិប)ខែ សម្រាប់របបសន្ដិសុខសង្គមផ្នែកប្រាក់សោធន គិតមកទល់ថ្ងៃខ្លួនទទួលមរណៈភាពទេនោះ ប្ដីឬប្រពន្ធដែលជាទុព្វលភាពជនក្ដី ឬមិន មែនក្ដី ព្រមទាំងកូនកំព្រានៃសាមីជន  ត្រូវមានសិទ្ធិទទួលអត្ថប្រយោជន៍ជាវិភាជន៍ចំពោះអ្នកនៅក្នុងបន្ទុក ដែលបើកឲ្យតែម្ដងគត់ក្នុងចំនួនមិនតិចជាង ប្រាក់សោធនជរាភាពប្រចាំខែសម្រាប់សមាជិកបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមនោះទេ។

• កម្មករនិយោជិតទាំងអស់ ដែលស្ថិតនៅក្រោមបទប្បញ្ញត្តិនៃច្បាប់ស្ដីពីការងារ ប្រសិនបើជនទាំងនោះធ្វើសកម្មភាពការងារនៅក្នុងទឹកដីព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដើម្បីជាប្រយោជន៍សម្រាប់និយោជកម្នាក់ ឬច្រើននាក់ដោយមិនគិតដល់ ប្រភេទ ទម្រង់ និងសុពលភាពនៃកិច្ចសន្យា ឬ ប្រភេទ  និងចំនួននៃប្រាក់ឈ្នួលដែលជននោះបានធ្វើ ឬបានទទួលឡើយ។
• កម្មករនិយោជិតរដ្ឋកម្មករនិយោជិតនៃអង្គការសាធារណៈ និងបុគ្គលិកទាំងអស់ ដែលមិនស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយសហលក្ខន្ដិកៈមន្រ្ដីរាជការស៊ីវិល ឬ លក្ខន្ដិកៈទូត ព្រមទាំងភ្នាក់ងារក្រុមរាជការសាធារណៈដែលតែងតាំងដោយបណ្ដោះអាសន្ន។
• សិស្សសាលាវិជ្ជាជីវៈជនដែលដាក់អោយធ្វើការនៅក្នុងមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាល សម្របសម្រួលនិងអប់រំវិជ្ជាជីវៈឡើងវិញ និងកូនជាងត្រូវចាត់ទុកដូចជាកម្មករ និយោជិតដែរ។
• ជនដែលប្រកបរបរក្នុងវិជ្ជាជីវៈសេរីនិងកម្មករនិយោជិតធ្វើការម្ដងម្កាលឬតាមរដូវ។

• សេវាព្យាបាលថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ដ
  • ការព្យាបាលដោយសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យនិងសេវាពិគ្រោះជម្ងឺក្រៅមានជាអាទិ៍៖ សេវាព្យាបាលថែទាំតាមបច្ចេកទេសវិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្ដ្រ សេវាធ្វើរោគ វិនិឆ្ឆ័យ សេវាមន្ទីរពិសោធន៍ និងសេវាវេជ្ជសាស្រ្ដផ្សេងទៀត ឧបករណ៍ផ្នែកសល្យសាស្ត្រ និងសម្ភារផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដផ្សេងៗ ដែលជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ការព្យាបាល ឱសថតាមវេជ្ជបញ្ជា បន្ទប់(ធម្មតា) និងអាហារដែលផ្ដល់ដោយមូលដ្ឋានសុខាភិបាល។
  • សេវាសង្រ្គោះបន្ទាន់៖គឺជាអន្ដរាគមន៍ទាំងឡាយណាដែលធ្វើឡើងក្នុងកាលៈទេសៈមួយ ដែលមិនបានគ្រោងទុក ហើយអន្ដរាគមន៍ទាំងនេះអាចធ្វើឡើងភ្លាមៗក្នុងគោលបំណងជួយសង្គ្រោះជីវិត ឬការជួយការពារការបាត់បង់អវៈយវៈណាមួយនៃរាង្គកាយរបស់អ្នកជម្ងឺ  ឬជន រងគ្រោះ។
  • សេវាព្យាបាលដោយស្អំ និងដោយចលនា។
  • សេវាសម្រាលកូននិងសេវាព្យាបាលថែទាំមុន និងក្រោយពេលសម្រាលកូន
  • សេវាស្ដារនីតិសម្បទា៖ ផ្ដល់ដោយបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមកម្មវិធីជាតិ អង្គភាព ឬស្ថាប័ននិងអង្គការដែលទាក់ទងនឹងការស្ដារនីតិសម្បទាដទៃទៀត។
• សេវាបញ្ជូនអ្នកជម្ងឺឬជនរងគ្រោះ និងសេវាបញ្ជូនសព
• ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ ត្រូវផ្ដល់ជូននៅពេលមានជម្ងឺ ឬជួបឧបទ្ទេវហេតុផ្សេងៗ
• សេវាបង្ការសុខភាព

• តំណាងរាជរដ្ឋាភិបាល០៥រូប
• តំណាងក្រសួងការងារនិងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ០១រូប           ប្រធាន
• តំណាងទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្រ្ដី០១រូប                                         សមាជិក
• តំណាងក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ ០១រូប                             សមាជិក
• តំណាងក្រសួងសុខាភិបាល០១រូប                                           សមាជិក
• នាយកនៃបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គម០១រូប                        សមាជិកស្វ័យប្រវត្តិ
• តំណាងនិយោជក០២រូប                                                           សមាជិក
• តំណាងកម្មករនិយោជិត០២រូប                                                 សមាជិក

• ធានាកម្រិតជីវភាពគ្រួសាររបស់កម្មករនិយោជិតនៅពេលដែលរងហានិភ័យនានា
• លើកកម្ពស់គុណភាពបរិមាណផលិតផលសហគ្រាសតាមរយៈការជឿជាក់លើការងារ
• រួមចំណែកលើកកម្ពស់សុខភាពកម្មករនិយោជិតតាមរយៈការចូលរួមភាគទានសង្គម
• លើកស្ទួយសមធម៌សាមគ្គីធម៌ និងយុត្តិធម៌ក្នុងសង្គម តាមរយៈការរំលែកហានិភ័យ
• ធានាសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សជាតិពិសេសកម្មករនិយោជិតដែលមានចែងក្នុងច្បាប់
• កម្មករនិយោជិតមានក្ដីសង្ឃឹមលើការងារក្នុងវិស័យឯកជន ដោយពួកគេយល់ថា មានការធានារ៉ាប់រងនៅពេលជួបហានិភ័យសង្គមនានា ដូចមន្រ្ដីរាជការ រដ្ឋដែរ
• កម្មករនិយោជិតទទួលបានការងារប្រពៃ តាមរយៈការលើកកម្ពស់លក្ខខណ្ឌការងារ ពិសេសសុវត្ថិភាពការងារ និងអនាម័យការងារតាមសហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន
• ធ្វើអោយមានសុខដុមរមណីយកម្មក្នុងសង្គមជាតិពិសេសរវាងកម្មករនិយោជិត និងនិយោជក
• ចូលរួមការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គមតាមរយៈ ការវិនិយោគប្រាក់ដែលនៅសល់ពីការប្រើប្រាស់សម្រាប់តាវកាលិក
• ចូលរួមចំណែកកសាងនីតិរដ្ឋព្រមទាំងលើកស្ទួយកម្មវិធីកំណែទម្រង់នយោបាយរបស់រាជរដ្ឋា ភិបាលក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ឆាប់ទទួលបាន ជោគជ័យ
• រួមចំណែកក្នុងការអនុវត្តគោលនយោបាយ យុទ្ធសាស្រ្ដចតុកោណដំណាក់កាលទី៣  ដែលមានចែងក្នុងចតុកោណទី៣ មុំទី៤ ទទួលបានជោគជ័យតាម ការកំណត់
• និយោជកបានបំពេញករណីកិច្ចគុណធម៌  ដោយចែករំលែកតាមរយៈ  កាតព្វកិច្ចបង់ភាគទានសម្រាប់របបសន្ដិសុខសង្គម
• បញ្ជាក់ឲ្យឃើញនូវការយកចិត្តទុកដាក់អំពីប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល ក្នុងការធានានិរន្ដរភាពដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់កម្មករនិយោជិតទាំងបច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាទៅអនាគត។

នៅបណ្ដាប្រទេសជឿនលឿនមូលធនសន្ដិសុខសង្គមអាចរួមចំណែកដល់កំណើននៃផលទុនជាតិដូច្នេះប្រព័ន្ធសន្ដិសុខសង្គមមានឥទ្ធិពល និងជាបង្អែកដ៏រឹងមាំលើវិស័យសេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិ។

• កត្តាធម្មជាតិ
  ក-ទាក់ទងទៅនឹងភូគសាស្ត្រ ដូចជាការរញ្ជួយផែនដី បន្ទុះភ្នំភ្លើង រលកយក្ស ដែលបណ្ដាល មកពីការរញ្ជួយផែនដីនៅបាតសមុទ្រ ការហូរច្រោះដីដែលបណ្ដាលមកពីភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង។ខ-ឧតុសាស្រ្ដ ដូចជាទឹកជំនន់ ខ្យល់ព្យុះ រន្ទះ អាកាសធាតុប្រែប្រួលក្ដៅខ្លាំង ត្រជាក់ខ្លាំង

• កត្ដាសង្គម មានដូចជាការកើតកលយុគសង្រ្គាមក្នុងស្រុក ឬសង្គ្រាមឈ្លានពានពីបរទេស  វិបត្តិនយោបាយច្បាប់ទម្លាប់នានានៅក្នុងប្រទេស រដ្ឋបាលទាក់ទងនឹងការចាត់ចែងនិងការរៀបចំគោលនយោបាយរបស់ប្រទេស វិសមភាពសង្គម
• កត្តាគ្រួសារ ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាកត្តាមួយធ្វើអោយមានបន្ទុកគ្រួសារ  ហើយបន្ទុកនេះត្រូវ បន្ដដល់កូនក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ  ក៏ដូចជាទីជម្រកសម្រាប់ស្នាក់អាស្រ័យ។  ការចូលរួមវិភាគទានសង្គមមានជាអាទិ៍ ពិធីបុណ្យ ចូលរួមអាពាហ៍ពិពាហ៍។
• កត្ដាសរីរៈសាស្ត្រ ជម្ងឺ និងឧបទ្ទវហេតុផ្សេងៗ សម្រាកមាតុភាព ពិការភាព ទុព្វលភាព ជរាភាពនិងមរណៈភាពមេគ្រួសារជាដើម។
• កត្តាវិជ្ជាជីវៈ
  ក-អសន្ដិសុខមុខរបរ មានដូចជា វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច កូដកម្ម ឡុកអៅ និកម្មវេលា(គ្មានការងារធ្វើ)ខ-គ្រោះថ្នាក់ការងារនៅកន្លែងធ្វើការ ធ្វើដំណើរពីកន្លែងធ្វើការទៅលំនៅស្ថាន និងវិលមកវិញ និង  ជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ

• ពង្រឹងពង្រីក និងអនុវត្តផ្នែកហានិភ័យការងារ ឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរបន្ថែមទៀត
• បន្តរៀបចំបែបបទនីតិវិធី និងលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត ដើម្បីអោយដាក់ដំណើរការ ផ្នែកថែទាំសុខភាពនៅឆ្នាំ២០១៦នេះ
• រៀបចំបែបបទនីតិវិធី និងលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត ដើម្បីអោយដាក់ដំណើរការ ផ្នែកប្រាក់សោធន
• បន្ដដាក់ភ្នាក់ងាររបបសន្ដិសុខសង្គមនិងសម្របសម្រួលជាមួយមូលដ្ឋានសុខាភិបាល ដែលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងឲ្យផ្ដល់សេវាកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព និង ល្អប្រសើរជាងមុន។
• បន្ដធ្វើការផ្សព្វផ្សាយ សម្របសម្រួល និងពន្យល់ណែនាំពីការអនុវត្តគោលនយោបាយផ្នែកហានិភ័យដល់ម្ចាស់សហគ្រាសគ្រឹះស្ថាន និងកម្មករនិយោជិត
• បន្ដចុះអង្កេតគ្រោះថ្នាក់ការងារចំពោះជនរងគ្រោះដែលជាសមាជិកប.ស.ស
• បន្ដចុះស្រាវជ្រាវ សហគ្រាសគ្រឹះស្ថានដែលបង្កើតថ្មីអោយមកចុះបញ្ជិកានៅ ប.ស.ស
• បន្ដចុះបញ្ជិការកម្មករឡើងវិញ
• បណ្ដុះបណ្ដាលធនធានមនុស្សនិងអភិវឌ្ឍន៍ប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យា។

• ធនធានដំបូងដែលរដ្ឋផ្ដល់សម្រាប់ការបង្កើតបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គម
• ការផ្ទេរក្នុងលក្ខណៈជាអន្ដរាគមន៍សាធារណៈ ដែលមានចែងក្នុងថវិការដ្ឋដូចជាឧបត្ថម្ភសម្រាប់ដំណើរការ និងឧបត្ថម្ភធនជាមូលធន
• ភាគទានរបស់សមាជិកនៃបេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គមនិងនិយោជកសម្រាប់ទុកហរិញ្ញប្បទានលើផ្នែកនីមួយៗ នៃរបបសន្ដិសុខសង្គម
• ប្រាក់ពិន័យពីការយឺតយូរក្នុងការបង់ភាគទាន ឬការផ្ដល់តារាងបៀវត្ស ព្រមទាំងការប្រាក់ពីការយឺតយូរនេះ
• ផលចំណេញបានមកពីការវិនិយោគ
• អំណោយនិងអច្ច័យទានផ្សេងៗ

ប្រភពធនធានដទៃទៀតដែល បេឡាជាតិរបបសន្ដិសុខសង្គម អាចទទួលបានស្របតាមច្បាប់

• ប្រពន្ធ  ឬប្ដីដែលមានការលែងលះ   ឬក៏បែកបាក់គ្នា បានរៀបការពេញច្បាប់ដោយមានចុះបញ្ជី អត្រានុកូលដ្ឋានមុនពេលមានគ្រោះថ្នាក់ ឬមុនពេលជនរងគ្រោះបាត់បង់ជីវិត ទោះជាការរៀបការនេះធ្វើឡើងក្រោយ ពេលដែលមានគ្រោះថ្នាក់ការងារក៏ដោយ
• កូនទាំងអស់ដែលនៅក្នុងបន្ទុកជនរងគ្រោះហើយឳពុកម្ដាយរបស់គេមានសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ ត្រឹមត្រូវព្រមទាំងកូនចិញ្ជឹមស្របតាមច្បាប់ជាធរមាន

ឳពុកម្ដាយ ឬជនចាស់ជរា ដែលស្ថិតនៅក្រោមអាណាព្យាបាល និងនៅក្នុងបន្ទុកដោយផ្ទាល់ នៃអ្នករងគ្រោះថ្នាក់

• ប្ដី ឬប្រពន្ធដែលបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយមានចុះបញ្ជីអត្រានុកូលដ្ឋានមុនពេលមាន គ្រោះថ្នាក់ការងារឬមុនពេលទទួលមរណៈភាពដោយគ្រោះថ្នាក់ការងារនៃប្ដី   ឬប្រពន្ធដែលជាសមាជិកនៃ ប.ស.ស។  ក្នុងករណីដែលឧត្តរជីវីជាប្រពន្ធ  ឬប្ដីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ថ្មីទោះជាមាន ឬគ្មានសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្ដីត្រូវផុតរលត់សិទ្ធិទទួលបានតាវកាលិកឧត្តរជីវី។
• កូនដែលមានអាយុត្រឹម១៨ឆ្នាំចុះ ដែលមិនទាន់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងមានស្ថានភាពដូចខាងក្រោម៖
• កូននៃសហព័ទ្ធដែលបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយមានចុះបញ្ជីអត្រានុកូលដ្ឋានត្រឹមត្រូវ។ក្នុងករណីមានការលែងលះ  ឬមរណៈភាពនៃប្ដីឬប្រពន្ធ  កូននៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រោយក៏មានសិទ្ធ ដូចកូននៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ទី១ ដែរ។
• កូនចិញ្ចឹមរបស់សមាជិកប.ស.ស។  ស្ថានភាពរបស់កូនចិញ្ចឹមត្រូវកំណត់ដោយអនុលោមបទប្បញ្ញត្តិនៃច្បាប់ជាធរមាន។ អាយុកូននៅក្នុងបន្ទុកអាចកំណត់ដល់២១ឆ្នាំ  ចំពោះកូនដែលកំពុងទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ  ឬកូនកំពុងរៀននៅក្នុងគ្រឹះស្ថានសាធារណៈ ឬឯកជនមានការទទួលស្ដាល់ពីស្ថាប័នមាន  សមត្ថកិច្ច និងមានលិខិតបញ្ជាក់ការសិក្សាត្រឹមត្រូវ និងកូនពិការ  ឬមានជម្ងឺរ៉ាំរ៉ៃមិនមានលទ្ធផលធ្វើការងារដែលបានប្រាក់ឈ្នួល។
• ឳពុកម្ដាយឬមនុស្សចាស់ជរាស្ថិតនៅក្នុងបន្ទុកផ្ទាល់របស់សមាជិកនៃ ប.ស.ស។

• គ្រប់គ្រងរបបសន្ដិសុខសង្គម ដោយអនុលោមតាមច្បាប់ស្ដីពីរបបសន្ដិសុខសង្គមសម្រាប់ជនទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្រោមបទប្បញ្ញត្តិច្បាប់ស្ដីពីការងារ
• ធានាឲ្យបានសមស្របនូវតាវកាលិកទាំងឡាយសម្រាប់សមាជិកនៃប.ស.ស ក្នុងគោលដៅជួយសម្រាលការលំបាកនានានៅពេលជរាភាពទុព្វលភាព មរណ ភាព ហានិភ័យការងារ ឬពេលជួបប្រទះជាយថាហេតុផ្សេងៗទៀតដូចជាជម្ងឺ មាតុភាពជាដើម
• ប្រមូលភាគទានពីសមាជិកនៃប.ស.ស និងនិយោជក
• សម្របសម្រួលនិងរៀបចំឲ្យមានសេវាកម្មផ្នែកសុខាភិបាល និងសង្គមកិច្ចសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់សមាជិករបស់ខ្លួន
• សហការជាមួយអង្គភាពពាក់ព័ន្ធដើម្បី៖
• អប់រំផ្សព្វផ្សាយអំពីរបៀបបង្ការគ្រោះថ្នាក់ការងារនិងជម្ងឺវិជ្ជាជីវៈ
• ចាត់វិធានការផ្នែកបច្ចេកទេសសន្ដិសុខនិងអនាម័យការងារ
• សហការជាមួយអង្គភាពពាក់ព័ន្ធដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវនិងអង្កេតហានិភ័យការងារ
• ចាត់ចែងនិងការគ្រប់គ្រងការវិនិយោគមូលនិធិសន្ដិសុខសង្គម។

• សេវាកែលម្អសម្បទា មានជាអាទិ៍ បង្វឹកបង្ហាត់ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យជនរងគ្រោះអាចរស់នៅប្រកបការងារ  និងជីវភាពសង្គមបាន  ដោយការព្យាបាលតាមរយៈការធ្វើចលនា  ការផ្ដល់អវៈយវៈសិប្បនិមិត្ត និងការសម្រួលធ្វើចលនានានាដូចជារទេះរុញ  ឬរទេះស្វ័យប្រវត្តិដែលអាចឲ្យ ជនរងគ្រោះបម្លាស់ទីពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយបាន។ បង្វិកជនរងគ្រោះ ឲ្យចេះប្រើសម្ភារ ឬអវៈយវៈសិប្បនិមិត្តសម្រាប់ការងារប្រចាំថ្ងៃ និងទំនាក់ទំនងសង្គម។
• បណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ធើ្វយ៉ាងណាអោយជនរងគ្រោះអាចត្រឡប់ធ្វើការងារវិញបាននៅកន្លែងដដែល ឬនៅកន្លែងផ្សេងស្របទៅតាមសម្បទា ដែលយើងបានបណ្ដុះបណ្ដាល។ ករណីខ្លះទៀតត្រូវបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញថ្មី  ដើម្បីឲ្យជនរងគ្រោះបានប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតស្របទៅតាមពិការភាពរបស់ខ្លួន ហើយនឹងតម្រូវការជាក់ស្ដែងនៅក្នុងសង្គម
• ការស្វែងរកទីផ្សារការងារជូនជនរងគ្រោះ នៅពេលដែលជនរងគ្រោះត្រូវបានបណ្ដុះបណ្ដាលហើយ យើងត្រូវរកទីផ្សារជូនគាត់ដើម្បីឲ្យមានលទ្ធភាពរកចំណូលឡើងវិញ តាមអ្វីដែលនយោបាយរបស់រដ្ឋមាន។ ការងារនេះទាមទារឲ្យមានកាតព្វកិច្ចរបស់និយោជក ជ្រើសរើសជនពិការចូលធ្វើការ ដែលមានចែងក្នុងគោលនយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល។

• ត្រូវផ្សព្វផ្សាយតាមរយៈនិយោជកឬអ្នកតំណាងដើម្បីផ្ដល់ព័ត៌មានទៅដល់កម្មករនិយោជិត
• ត្រូវបណ្ដុះបណ្ដាលជនបង្គោលរបស់សហគ្រាស គ្រឹះស្ថានឬតំណាងកម្មករនិយោជិតដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ
• ផ្សព្វផ្សាយតាមប្រព័ន្ធអប់រំដោយផ្ទាល់តាមរយៈពន្យល់ដល់ក្រុមជនគោលដៅ
• ផ្សព្វផ្សាយតាមប្រព័ន្ធព័ត៌មាន មានជាអាទិ៍វិទ្យុ កាសែត គេហទំព័រ Facebook ការបោះផ្សាយខិតប័ណ្ណ កូនសៀវភៅតូចៗ ព្រឹត្តប័ត្រព័ត៌មាន

• មូលនិធិសាមគ្គីធម៌៖សាមគ្គីភាព គឺជាតម្លៃមូលដ្ឋានដ៏សំខាន់ នៃការគាំពារសង្គម។   ចំពោះការអនុវត្តន៍វាគឺជាយន្ដការដូចៗគ្នាសម្រាប់បែងចែកជាថ្មី នៃប្រាក់ចំណូល ចំពោះជនទាំងឡាយណាដែលជាគ្រួសារជនពិការមានកូនក្នុងបន្ទុក។    តាមរយៈការយោគយល់នេះ កម្មករនិយោជិតត្រូវចែករំលែកនូវកំរិតដូចគ្នា នៃការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ និងហានិភ័យ ដោយមិនគិតពីប្រភេទឧស្សាហកម្ម    ដែលកម្មករនិយោជិតកំពុងបម្រើការឲ្យ។
• ប្រាក់ចំណូល៖គោលការណ៍នេះត្រូវបានអនុវត្តន៍ នៅពេលដែលមានការកំណត់នូវចំនួនការបង់អត្ថប្រយោជន៍ (តាវកាលិក)។  វាពាក់ព័ន្ធនឹងការបង់ប្រាក់ភាគទាន ដែលផ្អែកលើប្រាក់ខែរបស់កម្មករនិយោជិត។  បរិបទនេះ  គឺត្រូវធានាថា  កម្មករនិយោជិតមិនមានអារម្មណ៍ទទួលសម្ពាធ   ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ   ប្រសិនបើកម្មករនិយោជិតមានពិការភាព   ឬទុព្វលភាព។  ក្នុងករណី  មរណៈភាពរបស់សាមីជនដែលត្រូវបានធានាប្រាក់ចំណូលត្រូវផ្ដល់ទៅឲ្យសមាជិក នៅក្នុងបន្ទុកតាមរយៈសោធនប្រចាំខែ។
• សមភាព៖ មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលការណ៍នេះ គឺស្ថិតក្នុងការអនុវត្តន៍ និងបញ្ញត្តិរបស់ខ្លួន។ តាមរយៈបរិបទនេះ ការគាំពារគ្រោះថ្នាក់  គឺមានគោលដៅកំណត់យកការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ឲ្យនៅកំរិតសូន្យ និងជំរុញឲ្យមានវប្បធម៌នៃការរស់នៅប្រកបដោយសុខភាពល្អ គួរត្រូវបានអនុវត្ត ពីព្រោះការកំណត់សន្ដិសុខសង្គមពិតកំពុងរក្សាឲ្យកម្មករនិយោជិតមានការងារធ្វើរហូតដល់វ័យចូលនិវត្តន៍។ ប្រសិនបើការអនុវត្តន៍នេះអាចប្រព្រឹត្តទៅបានមែន   ប្រាក់ចំណូលពិតរបស់កម្មករនិយោជិត  នឹងឡើងកាន់តែខ្ពស់ស្របនឹងគំរូសេដ្ឋកិច្ចថ្មី ដែលផ្ដោតទៅលើសង្គមមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់។ បរិបទនេះ ក៏ផ្ដល់ឲ្យឱកាសសម្រាប់កម្មករនិយោជិតដែលត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យត្រលប់ទៅធ្វើការឡើងវិញ។  ការស្ដារនីតិសម្បទាក៏ត្រូវផ្ដល់ឲ្យកម្មករនិយោជិតដែលទទួលរងនូវពិការភាព និងទុព្វលភាព។

• ជាគ្រោះថ្នាក់ការងារត្រូវសរសេរលិខិតបញ្ជូនជនរងគ្រោះដោយគ្រោះថ្នាក់ការងារទៅមន្ទីរពេទ្យដៃគូប.ស.ស បន្ទាប់មកបញ្ជូនរបាយការណ៍ហានិភ័យការងារ និង ឯកសារជំនួយស្មារតីសម្រាប់រោងចក្រសហគ្រាសមក ប.ស.ស។
• មិនមែនគ្រោះថ្នាក់ក្នុងម៉ោងការងារ សមាជិកប.ស.ស ត្រូវយកកាតបង្ហាញដល់ភ្នាក់ងាររបស់ប.ស.ស ដែលប្រចាំការ ឬគ្រូពេទ្យដើម្បីឆែកកាតរបស់គាត់ថាមានសុពលភាពអាចប្រើប្រាស់បាន ឬមិនបាន។

• ទម្រង់តាវកាលិកថែទាំ និងព្យាបាលវេជ្ជសាស្រ្ដផ្នែកថែទាំសុខភាព
• ទម្រង់ប្រាក់បំណាចប្រចាំថ្ងៃផ្នែកថែទាំសុខភាព
• វិក័យបត្រ ឬវេជ្ជបញ្ជា
• លិខិតសុំអនុញ្ញាតច្បាប់
• ជនរងគ្រោះអាចផ្ទេរសិទ្ធិឲ្យអ្នកតំណាងបើកប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃផ្នែកថែទាំសុខភាពជំនួសបាន។

• ហានិភ័យការងារសមាជិកប.ស.ស មានគ្រោះថ្នាក់ការងារសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ឬសម្រាកនៅផ្ទះដោយមានវេជ្ជបញ្ជាពីមន្ទីរពេទ្យ ទទួលបានប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ៧០% នៃប្រាក់ឈ្នួលមធ្យមប្រចាំថ្ងៃ រាប់ចាប់ពីថ្ងៃទី២ឡើងទៅ។ថែទាំសុខភាព សមាជិក ប.ស.ស សម្រាកព្យាបាលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យដែលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយប.ស.ស ឬសម្រាកព្យាបាលនៅផ្ទះដោយមានវេជ្ជបញ្ជាពីមន្ទីរពេទ្យចាប់ពី ៨ថ្ងៃឡើងទៅ គឺទទួលបានប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ ៧០%នៃប្រាក់ឈ្នួលមធ្យមជាប់ភាគទានតាមលំដាប់ថ្នាក់ដោយរាប់គិតចាប់ពីថ្ងៃទី១ ឡើងមកវិញ។

• កំពុងបំពេញការងារនៅសហគ្រាសគ្រឹះស្ថានដែលបានចុះបញ្ជិកាក្នុងប.ស.ស
• កម្មករនិយោជិតបានចុះបញ្ជិកាក្នុង ប.ស.ស តាមរយៈនិយោជក

បានបង់ភាគទានសម្រាប់ផ្នែកថែទាំសុខភាពរយៈពេល០២ខែជាប់គ្នា ឬ៦ខែក្នុង១២ខែចុងក្រោយគិតរហូតមកទល់ខែដែលមានបញ្ហាសុខភាព ឬមាតុភាព។

1. អត្តសញ្ញាណបណ្ណប្រជាពលរដ្ឋ ឬ
2. សៀវភៅស្នាក់នៅ ឬ
3. សៀវភៅគ្រួសារ ឬ
4. សំបុត្រកំណើត ឬ
5. លិខិតឆ្លងដែន

• ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ៧០% ដែលត្រូវផ្ដល់ជូនចាប់ពីថ្ងៃទី២ បន្ទាប់ពីថ្ងៃរងគ្រោះថ្នាក់
• ប្រាក់ឧបត្ថម្ភសម្រាប់អ្នកមើលថែជនរងគ្រោះពេលសម្រាកព្យាបាលក្នុងករណីដែលស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរតម្រូវឲ្យមានអ្នកចាំមើលថែតាមសំណើសុំរបស់ គ្រូពេទ្យព្យាបាល។